طلسم‌های نابخشودنی، سه طلسم مرگباری هستند که استفاده از آن‌ها در جهان داستان «هری پاتر» ممنوع بود و تحت پیگرد وزارت سحر و جادو قرار می‌گرفت. با وجود اینکه هری پاتر قهرمانی بود که علیه تاریکی‌ها مبارزه می‌کرد و سعی داشت که صلح را به جهان جادویی بازگرداند، اما گاهی خودش هم به جادوی سیاه متوسل می‌شد. در این مطلب دفعاتی که خود هری از طلسم‌های نابخشودنی استفاده کرد را بررسی می‌کنیم. این طلسم‌ها سه دسته بودند؛ طلسم کروشیو، طلسم ایمپریو و در نهایت، طلسم مرگ.
با اینکه به‌کاربردن این طلسم‌ها غیرقانونی بود، اما هری در برخی قسمت‌های مجموعه از آن‌ها استفاده می‌کرد. مرگخواران لرد ولدمورت هم به کرات از این طلسم‌ها استفاده می‌کردند. کارآگاه‌های وزارت سحر و جادو هم مجوز قانونی استفاده از این طلسم‌ها در هر دو جنگ بزرگ جادوگری داشتند. اما از آن‌جایی که هری یک قهرمان بود، به‌پرسش‌کشیدن دلیل استفاده‌ی او از این طلسم‌ها، کاری غیرمنطقی نیست.
طلسم «کروشیو» درد طاقت‌فرسایی ایجاد می‌کند و اغلب به عنوان روشی برای شکنجه و بازجویی استفاده می‌شود. طلسم «ایمپریو» قربانی را به حالتی رویاگون فرو می‌برد و اجراکننده‌ی طلسم، می‌تواند قربانی‌اش را کنترل کند و از او اعتراف بگیرد یا به انجام کارها وا دارد. در نهایت، طلسم مرگ است که باعث مرگ قربانی می‌شود. هری در طی مجموعه از ۲ نفرین نابخشودنی استفاده کرد. با توجه به اینکه سریال تلویزیونی هری پاتر در حال تولید به دست اچ‌بی‌او مکس است، زمان خوبی‌ست که به عقب برگردیم و دفعاتی که هری از طلسم‌های نابخشودنی استفاده کرد را مرور کنیم.
- ۷ اشتباه بزرگ در اقتباس‌های سینمایی «هری پاتر» که هواداران را ناامید کرد
- ۶ تفاوت فیلم‌های هری پاتر با کتاب‌هایش که باید در سریال حفظ شود
- ۱۲ توصیه برای شروع مجموعه فیلم‌های «هری پاتر»
کتابسرای تندیس
۱. هری در دو اقدام نخستش برای استفاده از طلسم «کروشیو» ناکام بود
این پرسش که «آیا هری از طلسم‌های نابخشودنی استفاده کرده؟» کمی غیرقابل‌درک به نظر می‌رسد. اما پاسخ این سوال، غیرمنتظره است. بله. اما فقط ۲ تا از آن‌ها. در میان همه‌ی طلسم‌های نابخشودنی دنیای جادویی، از طلسم «کروشیو» بیشترین استفاده می‌شود. کروشیو که به آن نفرین شکنجه هم گفته می‌شود، باعث ایجاد دردی غیرقابل‌تحمل در سراسر بدن قربانی می‌شود. اگر قربانی برای مدت طولانی در معرض این طلسم قرار بگیرد، شدت زیاد درد باعث می‌شود که دچار آسیب روحی دائمی شود.
در حالی که چندین چهره در طول مجموعه تلاش کردند با طلسم‌های نابخشودنی به هری ضربه بزنند، اولین طلسم را ولدمورت در «هری پاتر و جام آتش» و در لیتل هانگلتون به او زد. به گفته‌ی هری، بعد از اصابت این طلسم، احساس می‌کرد سرش در حال شکافتن است. اندکی بعد از این اتفاق، هری خودش دست به استفاده از این طلسم زد. او این کار را دو بار انجام داد و هر ۲ بار هم ناموفق بود. دفعه‌ی اول در «هری پاتر و محفل ققنوس» و در مقابل بلاتریکس لسترنج این کار را انجام داد.
این که هری از طلسم نابخشودنی استفاده کند عجیب به نظر می‌رسد. اما دلیل این استفاده، اندوه عمیقی بود که به سبب مرگ ناگهانی سیریوس بلک به آن دچار شده بود. هنگامی که هری دست به استفاده از این طلسم برد، لرد ولدمورت به وزارت سحر و جادو رسید و به هری گفت که برای اجرای موفقیت‌آمیز یک طلسم نابخشودنی، اجراگر باید بدترین نیت‌ها را برای قربانی‌اش داشته باشد. دفعه‌ی بعدی که هری از طلسم کروشیو استفاده کرد، در زمان هری پاتر و شاهزاده‌ی دورگه بود. زمانی که هری پس از مرگ آلبوس دامبلدور، سوروس اسنیپ را مورد هدف طلسم قرار داد اما اسنیپ توانست این طلسم را مهار کند.
۲. اولین استفاده‌ی موفقیت‌آمیز هری از طلسم «کروشیو»
آیا هری بالاخره موفق می‌شود که از طلسم «کروشیو» استفاده کند؟ متأسفانه بله. او سرانجام توانست در کتاب «هری پاتر و یادگاران مرگ» از طلسم‌های نابخشودنی استفاده کند. در حالی که هری و دوستانش در جستجوی جان‌پیچ‌های لرد ولدمورت بودند، ولدمورت مرگخوارانش را به هاگوارتز فرستاد تا برج ریونکلاو را بررسی کنند. آمیگوس کارو که یکی از جادوگران تاریک و هوادار ولدمورت بود، از پروفسور مک‌گونگال خواست که او را داخل برج ببرد.
پروفسور مک‌گونگال آمیگوس را ترسو خواند و او در پاسخ، به صورت مک‌گونگال تف کرد. هری که شاهد این بی‌احترامی به استادش بود، جلو آمد و روی او طلسم «کروشیو» استفاده کرد و او را به دیوار کوبید. این اولین استفاده‌ی موفق هری از طلسم «کروشیو» بود. در ادامه مک‌گونگال روی آمیگوس از طلسم «ایمپریو» استفاده کرد و دست‌وپای او را بست تا نتواند در نبرد هاگوارتز شرکت کند. هری پاتر معمولاً زمانی از طلسم‌های نابخشودنی استفاده می‌کرد که ناراحتی یا طغیان احساسی شدیدی داشت. البته در رابطه با طلسم «ایمپریو» موقعیت متفاوت بود.
۳. هری در طول سرقت از گرینگوتز چندین بار از طلسم «ایمپریو» استفاده کرد
هری در آخرین فیلم، چند بار از طلسم‌های نابخشودنی استفاده کرد. گرچه این‌کار برخلاف چیزی‌ست که از او به عنوان قهرمان داستان انتظار داشتیم. مرگخواران از طلسم «ایمپریو» برای وادارکردن قربانی بیگناهشان به انجام کارهایی که می‌خواستند، استفاده می‌کردند. طلسم نابخشودنی‌ای که هری در بانک گرینگوتز استفاده می‌کرد، «ایمپریو» بود. او این طلسم را ۳ بار و روی ۲ شخص مختلف اجرا کرد. در جستجوی هری، رون و هرمیون به دنبال جان‌پیچ‌ها، راه آن‌ها به بانک گرینگوتز رسید. آن‌ها به آنجا رفتند تا فنجان هلگا هافلپاف، بنیان‌گذار هاگوارتز را بیابند.
از آن‌جایی که این سه نفر از چنگ قانون فرار کرده‌بودند و ردیابی نمی‌شدند، مجبور بودند از طلسم‌های متنوعی استفاده کنند تا بتوانند ناشناس بمانند و به اهدافشان برسند. برای ورود به بانک، هری و دوستانش لباس مبدل پوشیدند. هرمیون از معجون تغییرشکل استفاده کرد تا به شکل بلاتریکس لسترنج در بیاید و بتواند به گاوصندوق بلاتریکس در بانک دست بیابد. آن‌ها در حین رسیدن به این گاوصندوق، به بوگرود، کارمند بانک و تراورز که یک مرگخوار بود برخورد کردند. آن‌ها برای اینکه بتوانند با موفقیت سرقتشان را پشت سر بگذارند، از طلسم «ایمپریو» روی این دو شخص استفاده کردند و آن‌ها را با خود همراه کردند.
بوگرود وقتی که آن‌ها داشتند از یکی از حفاظ‌های امنیتی در بخش زیرزمینی بانک عبور می‌کردند برای مدت کوتاهی به هوش آمد. هری برای اینک ماموریتشان مطابق برنامه پیش برود و بوگرود نتواند زنگ خطر بانک را به صدا در بیاورد، دوباره طلسم را روی او اجرا کرد. با وجود همه‌ی تدابیر امنیتی بانک، این ۳ نفر موفق شدند با موفقیت جان‌پیچ را دزدیده و از بانک فرار کنند. وقتی به عقب برمی‌گردیم و این ماموریت را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که آن‌ها راهی جز استفاده از طلسم‌های نابخشودنی نداشتند. چرا که بدون این طلسم‌ها، به‌دست‌آوردن جان‌پیچ برایشان غیرممکن می‌شد.
۴. چرا هری هرگز از طلسم مرگ یا همان «آوادا کداورا» استفاده نکرد؟
علی‌رغم اینکه هری از ۲ طلسم دیگر استفاده کرد، اما هرگز به سراغ طلسم مرگ نرفت. «آوادا کداورا» امضای لرد ولدمورت بود. در واقع، ارباب تاریکی به طور مستقیم چند شخصیت برجسته، از جمله والدین هری را با این طلسم کشته بود. هیچ طلسمی برای خنثی‌سازی این طلسم وجود نداشت، جز نیروی خنثی‌ساز عشق. که لیلی برای نجات هری از آن استفاده کرد و قبل از اینکه این طلسم به سمت اجراگرش برگردد، یک زخم رعدوبرق‌گون بر پیشانی هری باقی گذاشت.
اگرچه هری با موقعیت‌های زیادی مواجه می‌شد که استفاده از طلسم مرگ را طلب می‌کردند، اما او همیشه از این کار اجتناب کرد. او برخلاف باقی طلسم‌های نابخشودنی، هرگز نتوانست این طلسم را که مختص لرد ولدمورت بود و پدر و مادرش توسط آن کشته شده‌بودند، استفاده کند و به آن سطح از خشونت برود.
این باور هم وجود داشت که اجراگر طلسم مرگ، باید به قتل قربانی‌اش علاقمند هم باشد. میل به قتل باعث می‌شد که طلسم کارایی پیدا کند. هری امکان و میل استفاده از طلسم مرگ را نداشت، چرا که برای تمام موجودات زنده ارزش قائل بود. در طرف مقابل، ولدمورد هیچ‌گاه از کشتن قربانیانش احساس بدی پیدا نکرد. در نتیجه با مشکل پشیمانی و عذاب‌وجدان روبرو نمی‌شد و هرگاه فرصت تازه‌ای برای قتل پیدا می‌کرد، از آن فرصت استفاده می‌کرد. وقتی که ولدمورت و هری در نبرد پایانی‌شان با هم روبرو شدند، هر دو می‌توانستند از طلسم مرگ استفاده کنند. اما هری با ذهنی روشن وارد دوئل شد. در حالی که ولدمورت با خشم و افسردگی دست به چوب‌دستی‌اش برد.
زمانی که ارباب تاریکی برای آخرین‌بار از طلسم مرگ استفاده کرد، به دلیل ضعف چوب‌دستی‌اش نسبت به چوب‌دست جادوی هری، با انحراف طلسمش به سمت خودش مواجه شد و با طلسم مرگی که خودش دست به آن زده‌بود، کشته شد. پس از مرگ ولدمورت، طلسم‌های نابخشودنی یک بار دیگر توسط وزارت سحر و جادو ممنوع و به‌شدت غیرقانونی اعلام شد. وصف استفاده‌ی هری از طلسم‌های نابخشودنی و تأثیرات این استفاده بر روان او به تفصیل در کتاب‌ها آمده. این در حالی‌ست که در فیلم چندان با پشیمانی و حالات روحی هری بعد از استفاده از این طلسم‌ها روبرو نیستیم. سریال جدید هری پاتر می‌تواند این ضعف‌ها را بپوشاند و به مواجهه‌ی هری با طلسم‌های نابخشودنی، رویکردی عمیق‌تر داشته‌باشد.
منبع: Screen Rant